Wielkie to szczęście
nie wiedzieć dokładnie,
na jakim świecie się żyje.
Trzeba by było
istnieć bardzo długo,
stanowczo dłużej
niż istnieje on.
Choćby dla porównania
poznać inne światy.
unieść się ponad ciało
które niczego tak dobrze nie umie,
jak ograniczać
i stwarzać trudności.
Dla dobra badań,
jasności obrazu
i ostatecznych wniosków
wzbić się ponad czas,
w którym to wszystko pędzi i wiruje.
Z tej perspektywy
żegnajcie na zawsze
szczegóły i epizody.
Liczenie dni tygodnia
musiałoby się wydawać
czynnością bez sensu,
wrzucenie listu do skrzynki
wybrykiem głupiej młodości,
napis “Nie deptać trawy”
napisem szalonym.
(Koniec i początek, 1993)
Interpretacja wiersza Wielkie to szczęście
Ten wiersz wydaje się prowokować do refleksji nad ograniczeniami ludzkiego doświadczenia, a jednocześnie podkreślać potencjalne korzyści płynące z niewiedzy o szczegółach rzeczywistości. Poniżej znajduje się moja interpretacja:
- „Wielkie to szczęście nie wiedzieć dokładnie, na jakim świecie się żyje” – Autorka zaczyna od sugestii, że brak pełnej wiedzy o świecie może być źródłem wielkiego szczęścia. To zdanie podkreśla, że niezrozumienie wszystkich detali i subtelności życia może prowadzić do większej radości i spokoju.
- „Trzeba by było istnieć bardzo długo, stanowczo dłużej niż istnieje on” – Sugeruje, że aby zrozumieć pełny kontekst życia, trzeba by było żyć dłużej niż samo życie, co jest niemożliwe. Jest to sposób na podkreślenie nieuchwytności pełnej wiedzy o rzeczywistości.
- „Choćby dla porównania poznać inne światy” – Wskazuje, że eksploracja różnych perspektyw i doświadczeń może być wartością samą w sobie, nawet jeśli nie prowadzi do pełnego zrozumienia.
- „Unieść się ponad ciało, które niczego tak dobrze nie umie, jak ograniczać i stwarzać trudności” – Podkreśla ograniczenia fizyczne i mentalne ludzkiego ciała, sugerując, że osiągnięcie pełnego zrozumienia wymaga transcendencji tych ograniczeń.
- „Dla dobra badań, jasności obrazu i ostatecznych wniosków wzbić się ponad czas, w którym to wszystko pędzi i wiruje” – Wskazuje, że zrozumienie wymaga wyjścia poza ramy czasu i przestrzeni, co jest trudne dla ludzkiego umysłu.
- „Z tej perspektywy żegnajcie na zawsze szczegóły i epizody” – Wydaje się sugerować, że pełna wiedza o świecie oznaczałaby rezygnację z uwagi na szczegóły i przypadkowe wydarzenia, co może prowadzić do utraty pewnego rodzaju autentyczności i spontaniczności.
- „Liczenie dni tygodnia musiałoby się wydawać czynnością bez sensu” – Podkreśla, że w pełnej perspektywie czasowej i przestrzennej, ludzkie codzienne zmartwienia i rutyny tracą na znaczeniu.
- „Wrzucenie listu do skrzynki wybrykiem głupiej młodości, napis 'Nie deptać trawy’ napisem szalonym” – Sugeruje, że z perspektywy pełnego zrozumienia te pozornie ważne działania mogą wydawać się nieważne i bezsensowne.
Wiersz Wisławy Szymborskiej ukazuje złożoność ludzkiego postrzegania i zrozumienia rzeczywistości, jednocześnie podkreślając, że pewna niewiedza może przynosić szczęście i zachować magię życia.